0

Kazimierz Gawrysiak

wrz 14, 2018 / w Aktualności, Sylwetki LGD

Błotno. Nieduża wieś w gminie Nowogard. Miałam przyjemność spotkać się z panem, który ma nietypowe hobby. Pan Kazimierz od osiemnastu lat zbiera szkło, poznaje je, a także poznaje historię swoich zbiorów. Kazimierz Gawrysiak pasjonat i właściciel przepięknej kolekcji butelek.

Irmina Łachacz: Dowiedziałam się od pana żony, że posiada Pan dużą kolekcję butelek.

Kazimierz Gawrysiak Tak, to prawda mam w mieszkaniu, na strychu i na górze. Zapraszam Panią, jeżeli chce Pani wejść. Trochę za późno się za to wziąłem. Kiedyś zbierałem monety i banknoty, ale jak mnie wkręciły butelki to nawet banknoty wymieniałem na to (uśmiecha się, pokazując ruchem ręki swoją kolekcję).

I. Ł.: Od którego roku życia Pan coś zbiera?

K. G.: Dopiero po ślubie zacząłem zbieractwo i kolekcjonerstwo. Kolega mnie wkręcił na początku w  monety, a potem wymieniłem je na butelki (śmieje się).

I. Ł.: Od kiedy zbiera Pan szkło? Czy próbował Pan kiedyś policzyć ile ma Pan butelek?  (więcej…)

Więcej
1

Iza Żabicka

sie 30, 2018 / w Aktualności, Sylwetki LGD

Izabela Żabicka – na co dzień urzędnik w Gminie Osina, Radna Powiatu Goleniowskiego, kobieta prowadząca dom, a także osoba o wielkiej pasji. Osoba, która swoją postawą zaszczepia zamiłowanie do aktywnych form tanecznego wypoczynku nie tylko mieszkankom miast, ale głównie mieszkańcom terenów wiejskich. Miałam przyjemność spotkać się z Izą przy kawie w jej ciepłym mieszkaniu i dowiedzieć się między innymi….

Irmina Łachacz: Kim jesteś?

Izabela Żabicka: Jestem kobietą, działaczem, matką, samorządowcem. Jestem człowiekiem, który lubi ludzi. Uwielbiam spotykać się z nimi, robić coś z nimi i dla nich. Czerpię energię z bycia wśród ludzi. I nie ma znaczenia czy jest to kontakt w pracy, w urzędzie, czy podczas działań na terenach wiejskich, albo podczas zajęć Zumby. Ta energia od ludzi płynie do mnie i to mi dodaje mocy.

I.Ł.: Od zawsze byłaś działaczem i aktywistką?

I.Ż.: Zawsze angażowałam się w różne projekty.  W szkole średniej był taniec towarzyski, później poznałam fitness i Zumbę. Zawsze chciałam obcować w kręgach tanecznych, chciałam być choreografem. Niestety nie udało się to i jestem geodetą i budowlańcem, więc trochę odbiegłam od tematu (dodaje z uśmiechem). Ale jest to fajny sposób przestrzennego patrzenia na życie. Nie tylko z perspektywy jednego miejsca, stołu czy biurka. Dzięki temu mam szeroki wachlarz zainteresowań. Zumba bardzo otworzyła mi oczy – jak taka forma aktywności może łączyć pokolenia, działać w miejscach, w których ludzie zapomnieli, jaki jest sens współdziałania. Jeździłam do mieszkańców różnych sołectw, rozmawiałam z nimi i zachęcałam do wspólnego działania i zabawy, aż doprowadziłam do sytuacji, w której ludzie widząc mnie uśmiechają się i myślą o dobrej zabawie, aktywności i tańcach. To jest rewelacyjny sposób na życie, pozwalający na rozładowanie emocji oraz napięcia. (więcej…)

Więcej
6

Marlena Mełech

sie 24, 2018 / w Aktualności, Sylwetki LGD

Pani Marlena Mełech, uśmiechnięta, skromna, otwarta kobieta z ogromnym sercem dla dzieci. Szczęśliwa matka i nauczycielka w przedszkolu oraz w świetlicy środowiskowej. Słyszałam dużo o jej zaangażowaniu w realizację działań dla najmłodszych i chciałam poznać Panią Marlenę osobiście.

Irmina Łachacz: Skąd Pani Pochodzi.

Marlena Mełech: Pochodzę z Rożnowa. Pracuję od dwóch lat w przedszkolu w Maszewie. Młodo wyszłam za mąż, bo mając 18 lat urodziłam dziecko. Odkąd pamiętam chciałam być nauczycielką i  pracować z małymi dziećmi. Ale życie potoczyło się trochę inaczej. Zaczęłam od drugiej strony – od rodziny i pracy by w tamtym momencie móc pozwolić sobie na realizację marzeń i pasji. Skończyłam moje wymarzone studia i dostałam się do pracy do przedszkola. Uwielbiam wszelkie działania i  wydarzenia związane z dziećmi, w tym organizacja i przygotowywanie zabaw dla dzieci np. Dzień Dziecka. Ja zawsze byłam i jestem chętna do działania. Staramy się robić jak najwięcej swoimi siłami. Często pozyskujemy sponsorów.

I. Ł.: Gdzie najczęściej Pani działa?

M. M.: Głównie u mnie w sołectwie. Jestem w Radzie Sołeckiej i staram się wspierać Panią Sołtys. W Tarnowie jestem opiekunem na świetlicy i z panią Wioletą też cały czas coś robimy dla dzieci. Czy to jasełka w świetlicy, czy dzień dziecka. Bawimy się, gotujemy. (więcej…)

Więcej
0

Jacek Jancelewicz

sie 23, 2018 / w Aktualności, Sylwetki LGD

Jacek Jancelewicz niesamowicie uzdolniony człowiek. Skromny, cierpliwy z niezwykłym darem opowiadania o swojej pasji. Spotkałam się z Panem Jackiem w Żółwiej Błoci i dowiedziałam się bardzo wielu fascynujących rzeczy.

Irmina Łachacz: Panie Jacku, od kiedy Pan rzeźbi?

Jacek Jancelewicz: Od wielu, bardzo wielu lat. Praktycznie od IV klasy podstawówki.

I. Ł.: Co było inspiracją, impulsem do tworzenia w drewnie?

J. J.: Dom Kultury w Goleniowie, gdzie mieszkałem. Do pracowni rzeźbiarskiej zaciągnął mnie mój brat Jarek, który był już tam w grupie starszych rzeźbiarzy. To była pracownia rzeźbiarska „Korniki” prowadzona przez naszego mistrza, wspaniałego rzeźbiarza św. pamięci Stanisława Szulca. Tam były początki, pierwsze kroki z dłutami i „wgryzaniem” się w drewno. Pracownia prężnie wówczas działała i bardzo dużo młodych ludzi przewijało się przez Dom Kultury. Było to miejsce gdzie można było ciekawie i twórczo spędzić czas. I tak w pracowni rzeźbiarskiej spędziłem około 6 lat. Jestem bardzo wdzięczny mojemu mistrzowi, że zaszczepił mi tą pasję.

(więcej…)

Więcej
0

Beata Lemańska

sie 22, 2018 / w Aktualności, Sylwetki LGD

Czarnogłowy – wieś w Gminie Przybiernów. Pani Beata przywitała mnie z uśmiechem, zaprosiła do siebie do domu, w którym wyczuwa się twórczego ducha. Usiadłyśmy w salonie, a pani Beata rozpoczęła opowieść….

Beata Lemańska: Witraż? Z koleżankami miałyśmy swoją grupę „wesołe kumochy” gdzie podczas spotkań wymieniałyśmy się pracami. Z witrażem zaczęło się, gdy byłam mała. W Szczecinie na ulicy Koński Kierat, znajdowała się pracownia witrażu. Były tam wystawione witraże, a obok było widać jak ludzie tworzą swoje prace. Mogłam tak stać godzinami z nosem wlepionym w szybę i obserwować. Tata się niecierpliwił, bo załatwił swoje sprawy i chciał jak najszybciej wracać do domu. Wówczas mogłam tylko marzyć o nauce tworzenia witrażu, o wszystkich tych kursach, szkle, maszynach. Po latach pojechałam z mężem do galerii Galaxy, tam wystawiały się różne szkoły ze swoimi pracami zachęcając dzieci do zapisywania się na zajęcia pozalekcyjne. Tam po raz pierwszy spotkałam Panią Halinkę, która prowadziła pracownię witrażu na ulicy Hożej dla młodzieży i nauczycieli. Zaprzyjaźniłyśmy się z Panią Halinką, a kurs z miesiąca przedłużył się do pół roku. To był cudowny czas. Później kupiłam swoją pierwszą maszynę, pierwszy nóż i stanęłam oko w oko z zadaniem. Tu się zaczęły schody, bo przecież ja zamiast nabierać doświadczeń na rzeczach prostych, to od razu chciałam tworzyć dzieła sztuki. Szkło to nie papier, nie zawsze można od razu uzyskać odpowiedni kształt. Uczyłam się, robiłam, robiłam, a prace często sprzedawałam. Nie lubię robić rzeczy małych, jak robić to coś konkretnego np.: drzwi czy okna. Witraż jest moją pasją, hobby. Swoje umiejętności wykorzystałam w życiu zawodowym. Pracując w Warsztacie Terapii Zajęciowej w Policach, prowadziłam pracownię szkła artystycznego gdzie uczyłam witrażu i fusingu (łączenie w wysokiej temperaturze szkieł o różnych kształtach, kolorach i gatunkach), tworząc biżuterię oraz elementy dekoracyjne. W 2017 roku zamieszkałam we wsi Czarnogłowy.

(więcej…)

Więcej
0

Jacek Jankowski

sie 16, 2018 / w Aktualności, Sylwetki LGD

Jacek Jankowski sołtys wsi Długołęka, prezes Stowarzyszenia Jutrzenka, mąż i ojciec, społecznik, który nie potrafi usiedzieć w miejscu i przejść obojętnie obok potrzebujących.  Z Panem Jackiem spotkałam się przy okazji wydarzenia, które zorganizował – „100 drzewek z okazji 100-lecia Odzyskania Niepodległości”.

Irmina Łachacz: Panie Jacku od czego się zaczęło pana zaangażowanie w życie społeczności lokalnej?

J.J.: To był przypadek, chociaż mówi się, że przypadków nie ma. Około 8 lat temu wróciłem z zagranicy i zobaczyłem mężczyznę robiącego zdjęcia budynkowi, który niegdyś był ruiną, a obecnie jest świetlicą. Podszedłem i zapytałem o co chodzi. Powiedział, że budynek będzie szykowany pod sprzedaż. W sumie ostatni budynek i działka, która mogłaby być jakoś zagospodarowana na potrzeby mieszkańców. Zacząłem koło tego chodzić. Budynek był w ruinie, zapadnięty dach, teren zarośnięty, wszędzie pełno gruzu i śmieci (łącznie wywieźliśmy około 30 przyczep gruzu i śmieci). Tak się zaczęło…

Zaangażowałem się w działalność stowarzyszenia „Jutrzenka”. Wówczas działało ono 2-3 lata. W Stowarzyszeniu dość prężnie działamy. W każdym roku udaje nam się pozyskać trochę środków pieniężnych na różne działania. Składamy wnioski między innymi w otwartych konkursach ogłoszonych przez gminę Nowogard, a także udało nam się pozyskać dofinansowanie z Fundacji PZU. W tym roku nie składałem wniosków, nie miałem czasu- pochłania mnie praca na budowie domu.

(więcej…)

Więcej
0

Krystyna Huisman

sie 13, 2018 / w Aktualności, Sylwetki LGD

Krystyna Huisman – kolekcjonerka naparstków, podróżniczka, artystyczna dusza. Spotkałyśmy się w domu Pani Krystyny przepełnionym ciepłem, spokojem, piękną przestrzenią i otoczeniem natury.

Krystyna Huisman: To jest oryginalny naparstek ze Stanów Zjednoczonych, dostałam od koleżanki, unikalny, wykonany przez rodowitych mieszkańców Alaski. Mam ich tu bardzo dużo, z różnych miejsc Europy. Tu są z Polski, tu są z napisami, tu metalowe, tu ręcznie robione, Holandia, Skandynawia. Staram się układać krajami, ale nie do końca mi to wychodzi (dodaje z uśmiechem).

Irmina Łachacz: Ma Pani genialne półki na naparstki.

K.H.: Te półki dostałam od mojego brata, który jest stolarzem w Swarzędzu. Kolekcja się rozrastała i już nie miałam miejsca. Ale nie przewidział, że będę miała też takie wysokie, które się tu nie zmieszczą. Dlatego stoją na górze.

I.Ł.: Jak Pani Tu Trafiła?

K.H.:  Urodziłam się w Maszewie. I mieszkam tu z moim mężem Holendrem.

I.Ł.: Od czego zaczęło się zbieranie naparstków? Jak zgromadziła Pani kolekcję? Gdzie był start? (więcej…)

Więcej
0

Magdalena Jędrzejczyk

lip 18, 2018 / w Aktualności, Sylwetki LGD

Czarnocin – mała wieś nad Zalewem Szczecińskim. Tu znajduje się najbardziej znany w Gminie Stepnica ośrodek zajmujący się organizacją wypoczynku dzieci, młodzieży i osób dorosłych, baza noclegowa i przepyszne jedzenie. Położenie nad zalewem Szczecińskim wśród lasów i łąk dodaje temu miejscu jeszcze większego uroku. Spotkałam się z Magdaleną Jędrzejczyk- właścicielką Szkoły Aktywnego Wypoczynku FRAJDA.

Irmina Łachacz: Jak trafiłaś do Czarnocina? 

Magda Jędrzejczyk: W 1996 jako młoda firma, poszukiwaliśmy z mężem miejsca na prowadzenie własnych programów aktywnego wypoczynku dla dzieci i młodzieży. Przez przypadek polecono nam do obejrzenia obiekt w Czarnocinie na którego nikt w sześciu kolejnych przetargach nie chciał się zdecydować, W kwietniowy weekend wybraliśmy się z dziećmi do Gminy Stepnica, a pierwszą osobą jaką spotkaliśmy był pan Cyniak z Restauracji Tawerna. Usłyszeliśmy piękne opowieści o Stepnicy, obejrzeliśmy historyczne zdjęcia i znaleziska pana Cyniaka. A obiekt w Czarnocinie? To była miłość od pierwszego spojrzenia. Cudowne miejsce na końcu drogi, wymarzone dla naszej działalności. 

I.Ł.: Skąd zamiłowanie do aktywnego wypoczynku? (więcej…)

Więcej
1

Zofia Smuga

lip 3, 2018 / w Aktualności, Sylwetki LGD

Pani Zofia Smuga, mieszkanka Bagien. Szczęśliwa żona i matka 4 dzieci. Uśmiechnięta, wesoła i skromna kobieta. Zaprosiła
mnie do ciepłego domu i z ogromnym zaangażowaniem opowiadała o swoich pracach.

I.Ł.: Skąd Pani pochodzi?

Z.S.: Pochodzę stąd, tu się urodziłam i wychowałam. Tu poznałam męża i tu budowaliśmy dom, 20 lat. Mieliśmy już 3 dzieci i stwierdziliśmy, że starczy nam tyle i po 9 latach pojawiło się czwarte dziecko. Miejsca było mało. Ja ciągle spędzałam czas z dziećmi. A to szyłam coś, żeby były ubranka do piaskownicy i tak dalej, a mąż pracował na 1,5 etatu. Zrobiliśmy łazienkę i jeszcze jeden pokój. Dzieci podrosły i one chciały by górę zrobić, bo po co taki duży strych. Wiec mąż zrobił i pokój na stychu. Dzieci poszły, a mi zostało tylko sprzątanie (dodaje ze śmiechem).

I.Ł.: Czym się pani zajmuje na co dzień poza dużym domem?

Z.S.: Dziś tylko ogródkiem i spacerami, ze względów zdrowotnych. Kiedyś cały czas było dużo roboty, ze względu na dzieci, tu uczące się, tu wesela, tu ogród, tu kapusta i tak ciągle coś się robiło. Kiedy dzieci nie ma to papierki składam, bo człowiek nauczony, żeby cos robić (dodaje z uśmiechem). To robiłam na szydełku i na drutach. (więcej…)

Więcej
1

Barbara Kubiak

lip 2, 2018 / w Aktualności, Sylwetki LGD

Wywiad z Panią Barbarą Kubiak z Czarnogłów

I.Ł: Czy pochodzi Pani z Czarnogłów?

B.K.: W Czarnogłowach mieszkam od urodzenia, na co dzień zajmuję się gospodarstwem domowym, domem. Dawniej jak dzieci były w domu to i szyłam. Nauczyłam się od siostry i szyłam ubranka dzieciom, mężowi i sobie.

I.Ł: Co robi Pani na co dzień?

B.K.: Bardzo lubię czytać książki, oglądać filmy i rysować. Bardzo lubię rysować. Razem z wnuczką często rysujemy. Ona naśladuje i próbuje razem ze mną. Ma zdolności.

I.Ł.: Od kiedy zaczęła się pani przygoda z malowaniem?

B.K.: Moja przygoda zaczęła się już od szkoły podstawowej: rysunek, malowanie. Bardzo lubiłam już w szkole jak byłam mała. Miałam iść do szkoły plastycznej po 8 klasie podstawówki. Miałam zdawać egzaminy, ale niestety nie udało mi się dojechać na egzamin. Bardzo później żałowałam i przeżywałam, że się nie udało. Młodo wyszłam za mąż. Urodziłam dzieci i z nimi głównie spędzałam czas. Sami wspólnie robiliśmy lalki, rysowaliśmy. Nasze rysunki kiedyś były wystawione tu w tym klubie. Od dziecka lubiłam rysować, zawsze ciągnęło mnie w tą stronę. To chyba po tacie. Mój brat też ładnie rysował, a teraz mój syn. Druty mniej lubię, ale szycie na maszynie to dla mnie fajna przygoda. Kiedyś przecież ubrania nie były tak dostępne jak teraz. W domach się szyło dzieciom stroje, a teraz wszystko jest na wyciagnięcie ręki. Tu się obszyło, tu jakiś koziołek z pasmanterii przyszyłam i super wyglądało. Pracowałam w szkole i pomagałam Pani która prowadziła kółko teatralne. Przygotowałam stroje na 11 listopada. Chłopcy tańczyli taniec wiec uszyłam im strój – taki wojskowy. Dzieciom stroje na bale przebierańców. Teraz można je kupić w sklepie, a dawniej to mamy własnoręcznie przygotowywały. (więcej…)

Więcej